زاهدا من که خراباتی و مستم به تو چه ..
ساغر و باده بود بر سر و دستم به تو چه
تو به محراب نشستی احدی گفت چرا؟
من که در گوشه میخانه نشستم به تو چه
اتش دوزخ اگر بر سر ما میریزند
تو که خشکی چه به من  من که تر هستم به تو چه

..
حرف امروز ..  نمی دونم چرا ادما گاهی هیچ سعی نمی کنن از این روزمرگی و یکنواختی در بیان و وقتی می خواهی تغیری توی زندگیشون ایجاد کنن قبول نمی کنن که هیچ سعی میکنن یه جوری هم ضایعت کنن ... واقعا ایا زندگی که ما خودمونو توی اون غرق کردم اینجوری ارزش داره گاهی همینکه بخوایئیه جوری یه کم از این دنیای تکراری فاصله بگیری باعث میشه یه چیزایی به ذهنت برسه که هر روز بهتر از قبل بشی .. میگین نه امتحان کنید حداقل یه روز توی هفته سعی کنید کاری متفاوت انجام بدین هر چی دیگران میگن مهم نیست ...


اندر حکایات خونه مجردی:
عصر جمعه بود و تنها توی خونه نشسته بودم ... هوای بارونی .. نم نم باترون میزد و صدای رعد و برق گاهی رشته افکارمو پاره میکرد ..یاد یکی دو سال پیش و جمع دوستانم افتادم که با هم مینشستیم ... پنجره رو تا اخر باز کردم و رفتم یه چایی اماده کردم و قلیون رو بار زدم برای اولین بار توی عمرم نشستم تنهایی واسه خودم قلیون کشیدم  .. هی کشیدم و افکار رو دود کردم ...  .. گاهی هم سعی میکردم حلقه کردن دود رو تمرین کنم یادم رفته بود .... توی این وسط فال حافظ هم خودش عالمی داشت ...

حرف جدید .. به یه نفر  جهت قلیون کشیدن توی یه خونه دنج و باصفا نیازمندم ...  اگه کسی مایل هست بفرما .. کرم نما و فرود ا که خانه خانه تست  (جدی نگیرید )